کاهگل پلیمری
کاهگل پلیمری نوعی ملات و پوشش ساختمانی مدرن است که برای شبیه‌سازی ظاهر و بافت کاهگل سنتی ساخته شده، ولی با ویژگی‌های به‌روزتر و مقاوم‌تر. این ماده با ترکیب مواد طبیعی و افزودنی‌های پلیمری و شیمیایی ساخته می‌شود و اغلب به‌عنوان جایگزین کاهگل سنتی در پروژه‌های معماری سنتی و بازسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تاریخچه و ضرورت
کاهگل سنتی یکی از قدیمی‌ترین مصالح ساختمانی در ایران است که از ترکیب خاک رس و کاه ساخته می‌شده. اما به دلیل ضعف‌هایی مانند آسیب‌پذیری در برابر آب و نیاز به نگهداری مکرر، در دهه‌های اخیر تلاش‌هایی برای تولید جایگزین‌های مقاوم‌تر صورت گرفته که به توسعه کاهگل پلیمری انجامیده است.
ترکیبات اصلی
کاهگل پلیمری معمولاً از ترکیب این موارد ساخته می‌شود:
- رزین‌های پلیمری یا سیلیکونی برای خاصیت ضدآب و چسبندگی
- پودرهای معدنی مانند خاک رس یا سیلیس
- پیگمنت‌ها برای رنگ
- الیاف مصنوعی یا گیاهی برای بافت‌دهی
ویژگی‌ها و مزایا
- مقاوم در برابر رطوبت و بارندگی
- دوام بالا در برابر شرایط آب‌وهوایی مختلف
- ظاهر سنتی و زیبا
- قابل شست‌وشو و ضد گرد و غبار
- اجرای آسان و سریع
- انعطاف‌پذیر و ترمیم‌پذیر
- سازگار با محیط زیست
معایب و محدودیت‌ها
- هزینه اولیه بالاتر نسبت به کاهگل سنتی
- نداشتن حس طبیعی کاهگل از نظر بو یا بافت خاکی
- کاهش قابلیت تنفس دیوار
- نیاز به اجرا با تخصص فنی
- لزوم ترکیب صحیح مواد برای عملکرد مطلوب
نحوه اجرا
- آماده‌سازی سطح: تمیز کردن و زیرسازی مناسب
- مخلوط کردن ملات: با آب طبق دستور سازنده
- اجرای لایه اولیه: با ماله یا قلم‌مو
- اجرای لایه نهایی: ایجاد بافت سنتی با ابزار مناسب
- خشک شدن: در دمای معمولی طی ۱ تا ۲ روز
- پوشش محافظ: در صورت نیاز، اجرای لایه ضدآب اضافی
کاربردها
- بازسازی و مرمت آثار تاریخی
- ساخت خانه‌های سنتی و بوم‌گردی
- طراحی داخلی به سبک سنتی
- پوشش نما در مناطق روستایی یا گردشگری